MR&8e88 : บล็อก
"จากคนๆนึง ถึงทั้ง ห้าสิบเจ็ดคน"
ไม่รู้จะหาคำไหนมาเอ่ย
ไม่รู้จะหาคำไหรมาบอก
ยังไงเราก้ต้องจากกัน
ยังไงเราก้ต้องจากลา
จากกันไปพร้อมความทรงจำดีๆ
จากกันไปยังคงหยิบยื่นไมตรี
แม้วันนี้ไม่ได้เจอหน้ากันแล้ว
แม้วันนี้การได้มาพร้อมหน้าพร้อมตา ตั้งแปดโมงเช้าถึงสี่โมงทุกๆวัน ความวุ่นวายสับสนในห้องเรียน"ไม่มีทางย้อนมา"
ความขัดแย้งของความคิด อารมณ์ ความไม่เข้าใจ ทำให้เรารัก ผูกพัน เข้าใจ และให้อภัยกันได้เสมอ
ความแตกต่างของทางชีวิต ของความฝัน ทำให้เราต้องห่างไกล
วันนี้เราต้องยอมรับมัน
วันนี้เรายังรักกัน
ห่างกันเป็นยังไงบ้าง???
ห่างกันแค่นี้คนๆนี้ก็คิดถึงจะแย่
มันไม่มีแล้วจิงๆหรอ
มันไม่มีแล้วจิงๆใช่มั้ย
รู้มั้ยว่ามีคนๆนึงนั่งร้องไห้
รู้มั้ยว่ามีคนๆนี้ที่จะไม่ลืมเพื่อนคนไหนเลยสักคน
ไม่ว่าจะยังไง คนที่อยู่ตรงนี้ รักเพื่อนทุกๆคน เท่าๆกัน เพราะรู้ว่ารักมากๆ แต่ไม่รู้ว่ามากขนาดไหน
เกินกว่าจะใช้อะไรมาวัด เพราะความรัก และมิตรภาพที่มีให้ และได้รับมา มันเหมือนไม่มีจุดเริ่มต้น
และมันจะไม่มีจุดจบอย่างแน่นอน
"MORE 3 ทัพ ๑"
เก็บภาพ"สามทับหนึ่ง"รุ่นนี้ให้เป็นตำนานที่มีชีวิต ตลอดกาล ตลอดไป.......
TT^TT
เพิ่มเป็นเพื่อน
ส่งข้อความ